ഒരു തിര മറുതിരയോട് ചൊല്ലി
പ്രണയം ആണ് സഖാ നിന്നോട് എനിക്ക്” ..
“നിന്റെ പ്രണയത്തിൽ ഞാൻ അലിഞ്ഞ ഇല്ലാതെയാകും”” ..
എന്ന് മറുതിര ഒരു തിരയോട് തിരിച്ച ചൊല്ലി
അവർ രണ്ട് പേരും ചേർന്ന തീരത്തിന് പ്രണയതീരം
എന്ന് വിളിച്ചു..
അവളുടെ കൊഞ്ചലുകൾ ഒരു തിര ക്ക് എന്നും ഹരം ആയിരന്നു
അവരുടെ ശാന്തമായ തിരകൾ ആളുകള്ക കാണാൻ തന്നെ മനോഹരം ആയിരുന്നു …
ഒരു ദിനം മറുതിരയെ കാണാതെ ഒരു തിര തിരഞ്ഞ കൊണ്ട് ഇരിക്കവേ ….
മറുതിര ഒരു തിരയോട് ചൊല്ലി
“ഞാനും നീയും വെറും ഒരു തിര മാത്രം”
അന്ന് ഒരു തിര കരഞ്ഞു … ചക്രാവലി സീമകളെ തകർത്തുകൊണ്ട്
അവൻ ഒരു “സുനാമി ” ആയി രൂപം കൊണ്ട് നശിപ്പിച്ചത് പ്രണയതീരങ്ങളെ ആയിരുന്നു ……


സൂഫിയും പ്രണയവും
പ്രണയമാണ്, ഓരോ സൂഫി കഥയുടെ പിന്നിലും അവന്റെ പ്രഭുവിനോടും പ്രാണനോടുമുള്ള അടങ്ങാത്ത പ്രണയം ഒടുക്കമില്ലാതെ അവനതിൽ അലിയുന്നു ലയിക്കുന്നു…. പിന്നെ മലമുകളിലും മലഞ്ചരിവിലുമായി അവനതിനെ ആഴത്തിൽ ആസ്വദിക്കുന്നു…
Thanks for sharing. I read many of your blog posts, cool, your blog is very good.