തൊണ്ണൂറുകളിലെ,
പുത്തൻ സ്മാർട്ട്ഫോൺ
ഇന്ന്, പഴഞ്ചനായി.
ഓർമകളുടെ ബാറ്ററി ചിന്നത്തിൽ
മറവിയുടെ ചോപ്പ് കത്തി.
വയസ്സായി.
വൈകാതെ, ദൈവം
മൊബൈല് മാറ്റുമെന്ന്
തോന്നുന്നു.
മുടന്തി നടക്കുമ്പോൾ
വിരലാഞ്ഞു തള്ളി,
വല്ലാതെ നോവിക്കുന്നു.
അധികം നടക്കാൻ വയ്യ,
ഗുളികകളോരോന്ന് മാറ്റി നോക്കി.
വയസ്സായി.
റിങ് ടോണിനി,
സിനിമ പാട്ട് മാറ്റി,
ഭക്തി ഗാനമാക്കാം
കണ്ണുകളും സംസാരിക്കും… ലെ?
ഒരു തെലുപോലും കരഞ്ഞിട്ടില്ല ഞാൻ എന്നിട്ടും എന്റെ കണ്ണുകൾ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ പോലെ കാണപെടുന്നു. ഇനി അവ എന്തെങ്കിലും പറയാതെ പറയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടാവോ? അറിയില്ലെനിക്ക് ഒന്നുമേ.. തിളക്കവും