കോതയുടെപാട്ട്
ആരും കേട്ടതല്ല.
വായ്ക്ക് തോന്നിയത്
കോതയ്ക്ക് പാട്ടെന്ന് ചൊല്ലി.
കോതക്ക് തോന്നിയ പാട്ട്
ഇടിമുഴക്കങ്ങള്‍ക്കിടയിലെ
നിശ്ശബ്ദതയായി
താഴ് വരകളില്‍ മുഴങ്ങി.
ഉരുള്‍പൊട്ടലില്‍
കുത്തിയൊലിച്ചുപോയി.
ചെളിയില്‍ പുതഞ്ഞു പോയ
വായടഞ്ഞതേയില്ല..
© ഉണ്ണി ടി.സി.
പ്രണയമാണ്, ഓരോ സൂഫി കഥയുടെ പിന്നിലും അവന്റെ പ്രഭുവിനോടും പ്രാണനോടുമുള്ള അടങ്ങാത്ത പ്രണയം ഒടുക്കമില്ലാതെ അവനതിൽ അലിയുന്നു ലയിക്കുന്നു…. പിന്നെ മലമുകളിലും മലഞ്ചരിവിലുമായി അവനതിനെ ആഴത്തിൽ ആസ്വദിക്കുന്നു…
നീണ്ടയാത്രയിലാണയാൾ… പാത്തും പതുങ്ങിയും ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. പകൽവെളിച്ചത്തിലും സകുലം സഞ്ചരിക്കുന്നവന് ആരും മുഖം കൊടുത്തില്ല. ദേഷ്യമാണയാൾക്ക് പലരോടും, ദയയില്ലാത്ത മനുഷ്യരോടും.. ഓടിത്തളർന്നവന് ദാഹജലം നൽകാൻ വരെ- യവർക്ക് സമയമില്ല.
നിനക്കാതെ തന്നെ സമയം വരുന്നു. അല്ല വന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ഞാനിര, നീയിര, അല്ല ആരാണ് ഇരയല്ലാതാവുന്നത് (ആയിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നത്) മാടിവിളിക്കുന്നുണ്ടാകസ്മികത നിനക്കാത്ത ഭൂവിൽ വേണ്ടാത്തത് നമ്മെ പുൽകിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. അനന്താകസ്മികത
I don’t think the title of your article matches the content lol. Just kidding, mainly because I had some doubts after reading the article.