malayalam poem

ചെറുകവിതകൾ

പ്രണയം

നിശബ്ദമായ കാഴ്ചകളിൽ നിന്നൊരു തുടക്കം,
വാക്കുകൾ തേടാതെ മനസിന്റെ സ്പർശനം.
ചുണ്ടിന്റെ വിറയലിൽ മുല്ലപ്പൂ ചായലുകൾ,
ഹൃദയത്തിനകത്തൊരു സമുദ്രം മുഴങ്ങുന്നു.
പ്രണയമെന്നു പറമ്പോളം സുഖകരം,
ഒരു നിത്യസൂര്യന്റെ വാനമ്പാടി.


 

ജീവിതം

അവസാനമില്ലാത്തൊരു പാതയിലൂടെ,
നടന്നുചെല്ലുന്ന കാലടികൾ പറയുന്നത്.
ദു:ഖവും സന്തോഷവും മാറി മാറി താളം പിടിച്ച്‌,
ഒന്നാമത്തെ പിറവി, ഒന്നാമത്തെ ഓർമ്മ.
ജീവിതം ഒരു ഗാനം, ഒരു പ്രപഞ്ചം,
എഴുത്തിൽ നിന്നും പാതയും ഉയരുന്നു.


പ്രതീക്ഷ

രാത്രിയുടെ ഇരുണ്ട മേഘങ്ങൾ പൊളിച്ചെഴുതുമ്പോൾ,
സൂര്യന്റെ ഒന്നാമത്തെ കിരണം പകൽ തെളിക്കും.
നശിച്ചു പോകുന്നൊരു വൃക്ഷത്തിൻ ചുവട്ടിൽ,
പുതിയൊരു ചെടി പിറക്കുന്നത് പാതയാകും.
ഓരോ തീരാനിരൂപത്തിൽ പതിയുന്ന കാഴ്‌ച,
പ്രതീക്ഷ ഒരു ജീവിതത്തിന്റെ നിലാവാണ്.


ഓർമ്മ

ചെന്നു പോകുന്ന കാറ്റിന്റെ ഒടുവിലൊരു തിരിയൽ,
അകലത്തെ നക്ഷത്രം പകലിന്റെ തെളിമയിൽ മറയുമ്പോൾ.
കൂടെ വന്നിരുന്ന ആ സ്വപ്നമഴവില്ല്,
ഇനി ഉറങ്ങുന്നു മറവിയുടെ പൂമുഖത്ത്.
ഒരിക്കലും തിരികെ വരാത്ത ഓർമ്മകൾ,
കണ്ണീർ തുള്ളിയായി വീണു ചേരുന്നു.

Share on facebook
Share on twitter
Share on whatsapp
Share on telegram
0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments

About The Author

poem

അവൾ

ചാപ്പിള്ളക്ക് മുലപ്പാലേകി ജീവൻ നൽകുന്നവൾ. ചിറകൊടിഞ്ഞ ശലഭങ്ങൾക്ക് പൂവായി വിരിയുന്നവൾ. മറിവുണങ്ങാത്ത ഹൃത്തിന് ഉപ്പ് തേച്ചവൾ. ഗദ്യങ്ങളെ പെറ്റ് ആനന്ദത്തിൻ, പദ്യങ്ങൾ പാടുന്നവൾ. നൊമ്പരങ്ങളുടെ ചർക്കയിൽ ഈണങ്ങൾ

....
malayalam poem

കർഷകൻ

മട കെട്ടിതേവി പുഴമീനെതേടി തോട്ടുവക്കത്തൊരു മീശക്കാരൻ രാപ്പകലില്ലാതെ ആവോളമില്ലാതെ ഒറ്റാലിടുന്നൊരു മീശക്കാരൻ പാടത്തുനെല്ല് വിതച്ചു രാപ്പകൽ കാവലിരുന്നു കതിരുകൾ കൊയ്യുന്നൊരു മീശക്കാരൻ അന്തിയ്ക്ക് ചെമ്മാനം നോക്കി മഴയ്ക്ക്

....

ചില പെണ്ണുങ്ങൾ

വിയർപ്പ് കണങ്ങൾ ഉമ്മവച്ചൊഴുകുന്ന പിൻകഴുത്ത്. അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ ഉടയാടകൾ. താഴേയ്ക്കൂർന്ന മടിക്കുത്തിൽ മുഷിഞ്ഞ നോട്ടുകൾ ഒട്ടിയ കവിളുകൾ വിറയ്ക്കുന്ന കൈകൾ മങ്ങിയ മൂക്കുത്തിയിൽ മോഹങ്ങളുറങ്ങുന്നു…!! നഷ്ടനിദ്രയുടെ പരിഭവത്തിൽ കുഴിഞ്ഞു

....

ആത്മഹത്യ

അതെ, ഞാനൊരു രോഗിയാണ് ആരോടും പറയാൻ വയ്യാത്ത വേദനയാൽ, പരിഭവങ്ങളാൽ ഉള്ളിടം നീരുകായാണ് ആരോടെങ്കിലും ചിലപ്പോൾ മനസ്സ് തുറ ന്നിരിക്കണമെന്നുണ്ട് എല്ലാമുള്ളിലൊ തുക്കിയലയുന്നയെന്നെ ചിലർ ഭ്രാന്തനെന്ന് വിളിക്കുന്നു

....
poem

അബദ്ധം

നിലാവുള്ള രാത്രിയിലെ നക്ഷത്രങ്ങളെ പോലെ, നിന്നെ സ്വന്തമാക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ കാത്തിരുന്നു. എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ കടന്ന് കൂടിയ നീർവീക്കാം എല്ലാം ശെരിയാകുമെന്ന് എന്നോട് മന്ത്രിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. എനിക്ക്

....

പൂമ്പാറ്റകൾ

പ്രിയ്യപ്പെട്ടവളേ, ആരെയൊക്കെ സ്നേഹിക്കുമ്പോഴും പെട്ടെന്നൊരിക്കലയാളിറങ്ങി- പ്പോയേക്കാമെന്ന് വെറുതേയെങ്കിലും ചിന്തിച്ചേക്കുക. ഒരു കൈ കൊണ്ടൊരാളെ മുറുക്കെപ്പിടിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു വിരല് കൊണ്ടെങ്കിലും സ്വയം താങ്ങി നില്‍ക്കുക. ഒരിക്കലൊരിക്കല്‍ ആരുമില്ലാതെയാവുകയാണെങ്കിലും ഹൃദയം

....