പ്രണയമാണ്,
ഓരോ സൂഫി കഥയുടെ
പിന്നിലും
അവന്റെ പ്രഭുവിനോടും പ്രാണനോടുമുള്ള
അടങ്ങാത്ത പ്രണയം
ഒടുക്കമില്ലാതെ അവനതിൽ
അലിയുന്നു ലയിക്കുന്നു….
പിന്നെ മലമുകളിലും
മലഞ്ചരിവിലുമായി
അവനതിനെ
ആഴത്തിൽ ആസ്വദിക്കുന്നു…
അപ്പോഴും അവനിലെരിയുന്ന
അഗ്നിയിൽ തെളിയുന്നതും
പ്രണയം മാത്രം !
വിയർപ്പ് കണങ്ങൾ ഉമ്മവച്ചൊഴുകുന്ന പിൻകഴുത്ത്. അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ ഉടയാടകൾ. താഴേയ്ക്കൂർന്ന മടിക്കുത്തിൽ മുഷിഞ്ഞ നോട്ടുകൾ ഒട്ടിയ കവിളുകൾ വിറയ്ക്കുന്ന കൈകൾ മങ്ങിയ മൂക്കുത്തിയിൽ മോഹങ്ങളുറങ്ങുന്നു…!! നഷ്ടനിദ്രയുടെ പരിഭവത്തിൽ കുഴിഞ്ഞു
നീണ്ടയാത്രയിലാണയാൾ… പാത്തും പതുങ്ങിയും ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. പകൽവെളിച്ചത്തിലും സകുലം സഞ്ചരിക്കുന്നവന് ആരും മുഖം കൊടുത്തില്ല. ദേഷ്യമാണയാൾക്ക് പലരോടും, ദയയില്ലാത്ത മനുഷ്യരോടും.. ഓടിത്തളർന്നവന് ദാഹജലം നൽകാൻ വരെ- യവർക്ക് സമയമില്ല.
Thank you for your sharing. I am worried that I lack creative ideas. It is your article that makes me full of hope. Thank you. But, I have a question, can you help me?